Ξεκίνησα την ημέρα μου προχθές με την ανυπομονησία για τη βραδινή έξοδο....Το κρύο ΤΣΟΥΧΤΕΡΟ, έψαχνα να βρω τι να φορέσω καθώς θα πήγαινα στη συναυλία απευθείας από τη δουλειά χωρίς διάλειμμα...( πώς να ντυθείς για ένα χώρο με αφόρητη ζέστη ενώ έξω έχει 0 βαθμούς;;; όχι πείτε μου! ), τα τηλέφωνα χτυπούσαν για διάφορες υποχρεώσεις, έφυγα για τη δουλειά αγχωμένη, έφτασα ακόμη πιο αγχωμένη έξω από το Fuzz, άντε να βρούμε πάρκινγκ τώρα, η ώρα προσέλευσης 8.00 και είναι ήδη 8.30, έχει ουρά στην είσοδο, περνάμε τον έλεγχο εισιτηρίων και......ΟΥΦ!!!
...................
Επιτέλους μπήκα μέσα! Ο χώρος δεν είχε ακόμα πλημμυρίσει από κόσμο - στα θετικά της διοργάνωσης ήταν η σχετική άνεση χώρου, δεδομένου του γεγονότος ότι η συναυλία ήταν sold out!! Η μουσική επένδυση της αναμονής από την Κατερίνα - Kafka - Καφετζή ήταν εξαιρετική, όποτε σιγά σιγά άρχισα να χαλαρώνω......επικινδύνως όμως......:):):). Το support group - Victim of society - στη συνέχεια είχε ένα ενδιαφέρον αλλά όχι αρκετό...για να με ξυπνήσει!!! Μα τι έπαθα;;;; Ήρθα σε ροκ συναυλία για να....κοιμηθώ;;
Ξαφνικά τα φώτα χαμήλωσαν...λίγες ανακατατάξεις στη σκηνή...και η μπάντα έκανε την εμφάνισή της....¨Ηταν η τελευταία στιγμή που με απασχόλησε η κούραση μου! Σαν κάποιος να άνοιξε μια μαγική πόρτα και όλα γέμισαν ρυθμό, χρώματα, μουσικές που με μετέφεραν σε μια άλλη εποχή!!! Τότε ίσως στα 70s που οι ψυχεδελικοί ήχοι και οι στοχαστικές συζητήσεις μονοπωλούσαν το ενδιαφέρον...μπροστά σε μια εποχή που άλλαζε ή που ονειρευόταν τουλάχιστον να αλλάξει προς το καλύτερο....
Μην πάει όμως ο νους σας στο ότι πρόκειται για απλή, νοσταλγική αναπαραγωγή των ήχων εκείνης της εποχής....Οι τεξανοί Black Angels, παρά τις σαφείς επιρροές τους ( το όνομά τους προέρχεται από ένα τραγούδι των Velvet Underground ), έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν ένα δικό τους ήχο, ξεχωριστό και ιδιαίτερο. Ακούστε:
Εεεε; (ήθελα να μεταφέρω λίγη από την ατμόσφαιρα - λίγη επιείκεια για το βιντεάκι - είναι το πρώτο μου βίντεο ever....:))
Η βραδιά συνέχισε με υπέροχους ήχους και χρώματα..........
για να καταλήξει με ένα μακρόσυρτο, αυτοσχεδιαστικό ανκόρ όπου τα μέλη της μπάντας αποχώρησαν σταδιακά και μας αποχαιρέτησαν...Είμαι σίγουρη ότι ο Jim και η παρέα του θα χαμογελούσαν ευχαριστημένοι για τον τρόπο που επηρέασαν τις μελλοντικές γενιές μουσικών...
Τhank you Black Angels!
Φιλιά!
y ❤️
Comments
Post a Comment